قماربازان اجباری رازدار هستند و تمایل به انزوای اجتماعی دارند، بنابراین تصورات غلط و باور های زیادی در مورد این اعتیاد وجود دارد. برای درک درست این اختلال ویرانگر، باید باور های غلط را از واقعیت ها جدا کرد. اعتیاد به قمار یک مشکل جدی و ویرانگر برای بسیاری از افراد است. درک این اعتیاد جدی رفتاری مستلزم جایگزینی باور ها با واقعیت ها است.
اعتیاد به قمار، یا قمار اجباری، یک اعتیاد رفتاری (اعتیاد به فرآیند) است که با وسواس بیمارگونه و اجبار به قمار مشخص می شود. اعتیاد به قمار به طور فزاینده ای مشکل ساز می شود و باعث مشکلات مالی، خانوادگی، اجتماعی و شغلی می شود، اما قمارباز به رغم پیامدهای منفی آن همچنان ادامه می دهد و نمی تواند قمار را کنترل یا متوقف کند.
واقعیت: قمار طوری طراحی شده است که اعتیاد آور باشد.
قمار بر اساس یک اصل روانشناسی عمل می کند که به شدت اعتیادآور و اجبار آور است. این اصل مبتنی بر نسبت های متغیر تقویت کننده (یعنی برنده شدن) و نسبت های تصادفی تقویت کننده است که با هم به عنوان برنامه بندی تقویت کننده نسبت متغیر (VRRS) شناخته می شوند. یافتن اعتیادآورترین شکل VRRS موضوع تحقیقات قابل توجهی است. اکثر دستگاه های قمار طوری برنامه ریزی شده اند که برنده ها را بر اساس برنامه زمانی دقیقی که مبتنی بر اعتیادآورترین شکل VRRS است، به دست آورند.
واقعیت: خانه همیشه برنده است، به خصوص وقتی صحبت از قماربازهای اجباری به میان می آید.
هنگام رانندگی از کنار یک کازینو، تحسین ساختمان مجلل آن آسان است. با این حال، فراموش کردن این نکته نیز آسان است که پول ساخت آن کازینو احتمالاً از ضرر افرادی است که در آنجا قمار می‌کنند.
یکی از ویژگی های قمار مشکل ساز این است که با وجود شکست مکرر شرط بعدی، این باور پایدار است که شرط بعدی سود خواهد داشت. به این ترتیب، این باور هذیانی مبنی بر اینکه شانس تنها یک شرط بندی است، بخشی از روانشناسی آسیب شناختی اعتیاد به قمار است. این باور که قمار با وجود از دست دادن مقادیر قابل توجهی پول نتیجه خواهد داد، عامل محرک قمار اجباری است.
واقعیت: هر چه کسی مدت بیشتری در اعتیاد فعال به قمار باقی بماند، ضرر بیشتری خواهد داشت.
این باور غیرمنطقی که قمارباز در نهایت به آن ضربه بزرگی می زند و جلوتر می آید، عامل مهمی برای اعتیاد به قمار است. برای افرادی که اعتیاد به قمار ندارند، معمولاً مشخص است که چه زمانی کافی است و می توانند از ضررهای خود دور شوند و به زندگی ادامه دهند. با این حال، قماربازان اجباری نمی توانند این کار را انجام دهند. آنها به خاطر باورهای غیرمنطقی در مورد پیروزی بزرگ به عقب برمی گردند.
با این حال، اعتیاد به قمار بسیار بیشتر از این است که فرد برنده یا نبازد. افرادی که اعتیاد به قمار دارند از قمار یا زیاده روی می کنند و این باعث می‌شود که آنها با احساسات منفی و استرس های زندگی کنار بیایند. وقتی قمار می کنند، اوج گرفتنی که از آن می گیرند، برای مدتی آنها را خوشحال می کند و حواسشان را از تمام مشکلاتشان دور می کند. مشخص است که قماربازان آسیب خورده چه برنده باشند و چه بازنده، باز هم ادامه می دهند. قمار تنها چیزی است که آنها نیاز دارند.
واقعیت: قمار اجباری نشانه ای از مشکلات عاطفی و مقابله ای است.
زیان مالی تنها یکی از پیامد های منفی قمار اجباری است. افرادی که با اعتیاد به قمار دست و پنجه نرم می کنند اغلب در روابط و شغل خود با مشکلات جدی مواجه می شوند و ممکن است از تعهدات زندگی خود غافل شوند.
قمار پاتولوژیک یک وضعیت پیشرونده است که با گذشت زمان به طور فزاینده ای مصرف کننده می شود. این واقعیت به ویژه در مواقع استرس یا خلق و خوی ضعیف صادق است، زیرا قمار راهی برای مقابله می شود. در نهایت، تقریباً همه قماربازان آسیب خورده متحمل ضرر مالی می شوند، مگر اینکه به موقع کمک دریافت کنند.
واقعیت: اعتیاد به قمار می تواند مستمر یا اپیزودیک باشد.
بسیاری از قماربازان اجباری دوره هایی بدون شرط بندی دارند. با این حال، اعتیاد به قمار مزمن و پیشرونده است، بنابراین برای بسیاری از قماربازان آسیب خورده، در نهایت به یک فعالیت روزانه تبدیل می شود، مگر اینکه به دنبال کمک باشند و آن را بپذیرند.
یک مشغله وسواسی اجباری با قمار، مشخصه قمار بیمارگونه است. با گذشت زمان، این افکار وسواسی در مورد شرط بندی به طور فزاینده ای تهاجمی تر و اضطراب آورتر می شوند. تنها راه برای تسکین این اضطراب قمار است که اجباری است که با وسواس همراه است.
مانند افرادی که با اعتیاد به مواد مخدر دست و پنجه نرم می کنند، قماربازان آسیب خورده تحمل را تجربه می کنند، به این معنی که برای ارضای وسواس خود و رسیدن به همان میزان، به مقدار فزاینده ای از فعالیت نیاز دارند. آنها همچنین مقادیر فزاینده ای از کناره گیری را تجربه می کنند، یعنی خلق و خوی ضعیف و تحریک پذیری که در زمانی که قمار نمی کنند احساس می کنند. با بدتر شدن این اثرات، قمار معمولاً در نتیجه افزایش می یابد و اعتیاد پیشرفت می کند.
واقعیت: بازی های قمار طوری طراحی شده‌اند که هیچ جنبه ای نداشته باشند که شانس برنده شدن را صرفاً از روی دانش یا مهارت افزایش دهد.
بازی های قمار برای قماربازها جذاب می شود. روانشناسان از “جریان تاریک” به عنوان حالتی یاد می کنند که در آن بازیکن چنان در یک بازی غرق می شود که همه چیز خارج از آن بی ربط می شود. این حالت “جریان تاریک” به شدت با اعتیاد به بازی مرتبط است و به گونه ای طراحی شده است که افراد با انجام یک بازی برای مدت طولانی با یک بازی آشنا می شوند.
همه بازی های قمار به شدت برای خانه مورد پسند قرار می گیرند، به همین دلیل است که صاحبان کازینو بسیار ثروتمند می شوند و قماربازان نه. اگر یک بازی به شدت به نفع خانه نبود، هرگز محبوب نمی شد، زیرا هیچ وب سایت کازینو، بخت آزمایی یا قمار آن را نمی خواهد. اینکه کسی یک بازی را به خوبی می شناسد یا نه این واقعیت را تغییر نمی دهد.
واقعیت: ماشین های بازی برای ترویج بازی مشکل ساز و پیروزی برای خانه برنامه ریزی شده اند.
ماشین های اسلات یک شکل خاص قمار خطرناک هستند زیرا با اعتیاد آورترین شکل برنامه VRRS برنامه ریزی شده اند. علاوه بر این، آنها طوری برنامه ریزی شده اند که بر اساس یک اصل به نام ضرر پنهان شده به عنوان برد (LDW) عمل کنند. این اثر زمانی اتفاق می افتد که به یک بازیکن با یک چرخش، اعتبارات «برد» داده می شود، اما اعتبارات کمتری نسبت به شرط بندی اصلی دارد. اثر روانی این است که این بردهای مکرر بازیکن را با وجود یک باخت خالص درگیر می کند.
هم اسلات های تک خطی (اسلات های سنتی) و هم اسلات های چند خطی مدرن تر به گونه ای برنامه ریزی شده اند که به LDW “برنده” در درصد بازپرداخت خاصی بدهند، اما همیشه کمتر از 100٪ و مطمئناً بالاتر از 100٪ نیست، به این معنی که خانه همیشه برنده است هیچ دستگاه اسلات «گرم» وجود ندارد، فقط دستگاه های «سرد» وجود دارد.
© تمام حقوق برای وب سایت شرط بندی نیوز محفوظ میباشد.
👇 دیدگاه شما در مورد باور های غلط در مورد شرط بندی! اشتباهات مهلک قمار چیست؟