همه چیز درمورد نیمه تاریک پوکر

در هر روز، اتفاقات بدی در اتاق های پوکر در سراسر جهان از سانفرانسیسکو تا سیدنی رخ می دهد. اپراتور های پوکر، چه زنده و چه آنلاین، وجود دارند که باید با آن شرمساری ها و رسوایی ها کنار بیایند. اکثریت قریب به اتفاق این اپراتورها به طور علنی در مورد آنچه که بررسی و کشف کرده اند چیزی نمی گویند و بسیاری می گویند سکوت آنها بر این باور است که عدم شفافیت برای بازی خوب است. و این مزخرف است!

اگر به اندازه کافی روی پوکر کار کنید، عبارت “این برای بازی خوب است” را در زمینه های زیادی خواهید شنید که شروع به تعجب خواهید کرد که آیا این کلمات اصلاً معنایی دارند یا خیر. اگر ما عاشق پوکر هستیم، فکر می‌ کنید حداقل می‌ توانیم در مورد معنای آن کلمات به توافق برسیم، اما اینطور نیست.

در درخشان‌ ترین زمینه‌ های پوکر، این تصور که چیزی برای بازی خوب است، به این معناست که افرادی در آنجا کار می‌ کنند و عرق می‌ کنند و برای آینده همیشگی پوکر تلاش می‌ کنند.

اما بیایید از نظر فکری صادق باشیم.

وقتی «خوب برای بازی» می شنویم، معمولاً پیشنهادی است که با یک ابرو بالا می رود مبنی بر اینکه شخصی در میز به نحوی قابل بهره برداری است، یا اینکه بازیکنان جدید حاضر در میز نمی دانند چگونه با پات های بمب دو تخته بازی کنند.

من در طول دو دهه اخیرم در بازی بارها به این مفهوم توجه کرده ام. من به آن افراط کرده ام من از آن سود برده ام اما این باعث نمی شود که باحال باشد.

من می دانم که پوکر از خاک برخاسته است، و DNA آن هرگز به طور کامل فراتر از شهرت استحقاق آن پیشرفت نمی کند یا از آن پیشی می گیرد. با این وجود، فکر می‌کنم بالاخره به نقطه‌ ای رسیده‌ ام که می‌ توانم به افرادی بخندم که می‌ گویند اگر در مورد تاریک‌ ترین نقاط پوکر و بدترین بازیگران صحبت کنیم، برای بازی بد است.

داستان ها و سناریوها تمامی ندارند

کسی از یک سایت پوکر آنلاین محروم می شود، اما اپراتور دلیل آن را به ما نمی گوید. یک اتاق پوکر بازیکن معروفی را می گیرد که تراشه های مسابقات را به جیب می زند تا به رویداد دیگری برود و به کسی در مورد آن چیزی نمی گوید. یک جریان پوکر شروع به حذف پوشش خود در زمان واقعی می کند به گونه ای که می تواند اشتباه مهم یکی از کارمندان خود را بپوشاند. یک اتاق پوکر آنلاین از آسیب‌ پذیری امنیتی قابل توجهی مطلع است، اما به بازیکنان خود در مورد آن چیزی نمی‌ گوید.

هر فردی که در چنین موقعیت‌ هایی ساکت می‌ ماند، به شما می‌گوید: “اگر چنین چیزهایی در معرض دید عموم قرار گیرند، برای پوکر خوب نیست.”

یک آزمایش فکری

تصور کنید می‌ توانید با قدرت پوشش رسوایی تقلب بیسبال بلک سوکس به سال 1919 سفر کنید.

یا در سال 1989 و شما می‌ توانید به پیت رز توجه کنید که مردم می‌دانستند او روزانه هزاران دلار روی بیسبال شرط می‌ بندد.

یا تقریباً هر روز در دهه 1990 و شما می توانید به بازیکنان MLB اجازه دهید بدانند که به خاطر استفاده از استروئیدها در شرف بیرون آمدن هستند.

تصور کنید سال 2007 است و شما رهبر تیم FBI هستید که در حال تحقیق در مورد تیم دانگی، مقام NBA به دلیل استفاده از نقشش به عنوان داور برای تأثیرگذاری بر امتیاز بازی هایی هستید که روی آنها شرط بندی می کرد. در نقش خود به عنوان مامور اصلی FBI، تصور کنید که قبل از اینکه مردم از آن مطلع شوند، قدرت پایان دادن به تحقیقات را دارید.

تصور کنید که می توانستید دزدی علائم Astros را پنهان کنید؛ یا سیگنال دزدی Patriots.

افشاگری ورزشی رسوایی خود را انتخاب کنید: رشوه در جام جهانی، مربیان شکارچیان جنسی، قهرمانانی که شرارت خود را زیر جام های خود پنهان می کنند.

آن‌ها همه چیزهایی هستند که مردم می‌ دانستند و برای خوبی بازی نگفته‌ اند.

آیا می‌ خواستید همه آن چیزها را پنهان کنید زیرا می‌ ترسیدید به بازی آسیب برساند؟

چون فکر می‌کردید مردم دیگر تماشا نمی‌ کنند، زیرا یک رسوایی باعث شد که باور کنند بازی‌ ای که دوست دارند همیشه به نوعی تقلب شده است؟

صرف نظر از اینکه چگونه پاسخ می دهید، این سوال را از خود بپرسید:

آیا فکر می‌ کنید ورزش‌ های حرفه‌ ای امروز بدتر هستند زیرا کسی نور روشنی را به گوشه‌ ای تاریک می‌ تاباند؟ آیا مردم تماشای سوپربول، سری جهانی، فینال‌ های NBA یا جام جهانی را متوقف کردند، زیرا بیشتر در مورد جنبه تاریک ورزش مورد علاقه‌ شان می‌ دانستند؟

ورزش را فراموش کنید بیایید درمورد پوکر صحبت کنیم.

اگر اهل ورزش نیستید یا نمی‌ توانید یک قیاس را تا پایان آن دنبال کنید، اجازه دهید نکته دقیق‌ تری را بررسی کنیم.

اگر 20 سال پیش می دانستید که افراد مشهور پوکر به حالت God Mode به Ultimate Bet دسترسی دارند، آیا چیزی می گفتید؟

اگر چند سال بعد می‌ دانستید که Full Tilt Poker بودجه‌ های پوکر را جدا نمی‌ کند و احتمالاً به زودی ورشکسته می‌ شود، آیا جرات ارسال آن را در 2+2 پیدا می‌ کردید؟

اگر سال‌ ها بعد می‌ دانستید که شخصی که در جریان پخش زنده پوکر بازی می‌ کند، به کارت‌ های سوراخ دسترسی مستقیم دارد و می‌ تواند حریفان را با پول زیادی از بین ببرد، آیا نزدیک‌ ترین روزنامه‌ نگار را پیدا می‌ کردید و جنایت را افشا می‌ کردید؟

یا اگر مردم بدانند که این اتفاقات ممکن است رخ دهد، باور می‌ کردید که برای آینده پوکر بد است؟ آیا این ایده را قبول نمی‌ کردید که پوکر آنقدر صنعت شکننده ای است که بهتر است آسیب‌ پذیر، ناامن و کثیف باشد تا اینکه عموم مردم یاد بگیرند که بازی به طور فعالانه خود را پلیس می‌ کند؟

این یک واقعیت است: افرادی بودند که از همه آن چیزها می دانستند و چیزی نگفتند. اگر همه قبول می کردند که چیزی نگویند، آن بلایای پوکر هنوز هم ممکن بود امروز اتفاق بیفتد. ممکن است همچنان در حال از دست دادن رول خود در UB باشید و دلیل آن را ندانید.

علاوه بر این، این آخرالزمان های پوکر به اخبار بین المللی تبدیل شدند، تا حدی به این دلیل که مردم زودتر صحبت نکردند.

ما هنوز در حال بازی پوکر هستیم و در Ultimate Bet بازی نمی کنیم. ما منتظر پول Full Tilt خود نیستیم. و ما زندگی برخی از متقلبان را بدبخت می کنیم.

این برای من بسیار خوب به نظر می رسد.

نیازی نیست کسی بداند!

بسیاری از اپراتورهای اتاق پوکر کسب و کار خود را طوری مدیریت می کنند که در حال بازی پوکر هستند، و این یک مشکل است.

طرز فکر اساساً این است: هر چه بیشتر بدانیم و کمتر بگوییم، پول بیشتری به دست می آوریم. هیچ کس نمی تواند بداند که ما چه می دانیم، زیرا اگر آنها بدانند، ممکن است به نتیجه ما برسد. اگر از خط خارج شویم (و گرفتار شویم)، به قلب یک بازیکن پوکر متوسل می شویم و پیشنهاد می کنیم: «بنابراین، لطفا دست برنده خود را فولد کنید، زیرا اگر این کار را نکنید، بازی مورد علاقه شما وجود نخواهد داشت و نابودی آن تقصیر شما خواهد بود.»

نکته اینجاست: هیچ کس نباید انتظار داشته باشد که یک اپراتور پوکر به مردم بگوید که چگونه ربات ها را در سیستم خود شناسایی می کند یا چگونه افراد را با استفاده از گردبادهای کمک بلادرنگ دستگیر می کند.

اما دلیل خوبی برای اطلاع ندادن به بازیکنان وجود ندارد که چه زمانی و چگونه فریب خورده اند یا ممکن است تقلب شده باشند. دلیل خوبی برای پنهان کردن وصله امنیتی وجود ندارد. هیچ دلیل خوبی برای پنهان شدن پشت خوبی های بازی وجود ندارد، وقتی تمام تلاش شما این است که 100% کامل نیستید.

چیزی درونی وجود دارد که دیگران نمی دانند.

• احساس قدرت می کند.
• احساس کنترل می کند.

هیچ کس نمی خواهد این احساس را رها کند. در مواجهه با از دست دادن این قدرت، پاسخ پیش‌ فرض اپراتور پوکر زنده و آنلاین اینگونه است: «به خوبی های بازی فکر کن».

این از نظر عقلانی ناصادقانه است که بگوییم اپراتورهای پوکر نباید موفقیت های خود را در رفع حفره هایی که پوکر آنلاین را آسیب پذیر می کند، اعلام کنند. برای بازیکنان ناعادلانه است که از توانایی آنها در دانستن هرچه بیشتر در مورد جایی که برای بازی انتخاب می کنند محروم کنند. جلب علاقه افراد به پوکر با گفتن اینکه نباید در مورد اتفاقات بدی که در بازی مورد علاقه آنها رخ می دهد صحبت کنند، بسیار هوس انگیز است.

من می خواهم منتظر زمانی باشم که اپراتورهای پوکر کمتر نگران بازاریابی کوتاه مدت کسب و کار خود باشند و بیشتر به سلامت دراز مدت بازی فکر کنند. من می‌ خواهم اتاقی پیدا کنم که یافته‌ های هر نقض امنیتی مهم، باگ نرم‌ افزاری و مظنون به کلاهبرداری را منتشر کند. من می‌ خواهم یک روز بیدار شوم و جایی برای بازی پیدا کنم که در آن احساس اطمینان کنم که اپراتور بیشتر به بازیکنانش اهمیت می‌ دهد تا نتیجه‌ اش و اثرات کوتاه‌ مدت برخی تبلیغات بد را در نظر می گیرد.

من همچنین می‌ خواهم یک Fender Telecaster متعلق به دهه 1950 و یک صندلی ردیف جلو برای کنسرت جشن تولد 90 سالگی ویلی نلسون در هالیوود بول داشته باشم. و حتی با وجود اینکه من هر روز با هیولای بدبینی می‌ جنگم، می‌ توانم بگویم که شانس بیشتری برای بازی در جورجیا با ویلی دارم تا اینکه اپراتورهای پوکر را متقاعد کنم که مانند بازیکنان پوکر عمل نکنند.

خوشبختانه، در میان این همه، فکر می کنم این را یاد گرفتم:

تنها چیزی که واقعاً می توانم بازی مورد علاقه خود را ارائه دهم این است که حقیقت را در مورد آن بگویم.

من ممکن است دیوانه وار تلاش کنم، اما اگر یک چیز در مورد حقیقت وجود داشته باشد، مهم نیست که چقدر برای یک بازیکن پوکر غیرقابل تصور باشد، این است:

حقیقت برای بازی خوب است.